เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Beer625]

ก่อนจะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ทดลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวข้องต่างๆไว้ จนสุดท้ายก็ยอมปล่อยไป เนื่องจากว่ามันอาจมีแต่ว่าพวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างอย่างเดิม

"ในขณะ ที่พวกเราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อรักครั้งนี้มันจบลงเหมือนกัน"


‪ความเชื่อมโยงที่สวนกัน มันก็เปรียบเสมือน เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "ผู้ที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" ด้วยเหตุว่าทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันจึงกระตุ้นให้เกิดการประลอง

‬ ‪ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอาจคิดซินะว่า คนไหนที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกแห่งสุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกคนที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตนเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือคนที่พย าย ามทำตามเห ตุผลตนเองได้

แต่อย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดแล้วก็แผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪หัวข้อนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่มีความสำคัญหรอกว่าเราจะเลิกกันทำไม ถ้าเกิดการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งอาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป โดยเหตุนี้


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีกว่าจบเรื่อยไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากทราบจังทำไมคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่นึกถึงอดีตศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

แม้คนธรรมดาทั่วๆไป ที่ยังมีความรู้สึกทางดียิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงอดีตกาลที่มีเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นคุณค่าจวบจนกระทั่งจะมีเดี๋ยวนี้ แม้จะเบื่อ อารมณ์เสียพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีสมัยก่อนที่คอยเฝ้าคิดถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแม้กระนั้นถ้าหากผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที โน่นก็เนื่องจากเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นประเภทอ่อนแอทางจิตใจอยากได้หนีออกไปให้พ้นๆจากสภาพที่เป็นอยู่

ไม่อยากรับทราบความรู้สึกของพวกเราและคนรอบข้างว่าเจ็บปวดรวดร้าวทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสจากผลของการทำของเขามากเท่าใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้สมัยก่อนไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนอย่างนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะสนใจความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปแล้วก็ดำรงชีวิตอยู่กับเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร แม้บางคราวมีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยครั้ง


แล้วก็มักหาข้ออ้างช่วยเหลือให้ตัวเองไม่ถูกลดน้อยลงด้วยการโยนความผิดให้เราก็ได้

คนแบบนี้จำเป็นจะต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาวรณ์ เพราะเหตุว่าเขาไม่ได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้ด้วยเหตุว่าพวกเราได้มองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา แม้สมัยก่อนจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

อุปสรรคปัญหา แม้กระนั้นเพียงพอเขาร่ำรวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตผู้คนแม้ทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ แม้มีความดีงามไม่พอย่อมได้รับประทานแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

มนุษย์เราปัจจุบันนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยกระทั่งหลงลืมจิตใจ ความดี คนใดเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองและก็ครอบครัวดีมากยิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/